donderdag 12 maart 2015

De aanslag - Harry Mulisch

Weblogopdracht B

De Aanslag - Harry Mulisch 

Harry Mulisch staat bekend om het schrijven van oorlogsboeken. Dit komt waarschijnlijk omdat hij zelf is opgegroeid in de oorlog, ook in dit boek weet hij het verhaal weer prachtig te omschrijven. Maar is dit boek wel echt een oorlogsboek? Toen ik de aanslag uit had, vond ik het verhaal meer een zoektocht naar de hoe en waarom de aanslag tot stand is gekomen dan een boek dat ons als lezer alleen verteld over de oorlog. Mulisch heeft bewust gekozen voor het schrijven van heldere en sobere zinnen zonder overmatig gebruik van bijvoeglijk naamwoorden.
Het verhaal gaat voornamelijk over het leven van Anton Steenwijk (ik-persoon) en het verhaal wordt ook van uit zijn perspectief verteld. Zijn belevenissen gebeuren in chronologische tijdsvolgorde, maar bevatten wel af en toe terugblikken (flashbacks) naar vorige gebeurtenissen. Dit is niet verwarrend, want het wordt duidelijk beschreven waar Anton zich op het moment in het verhaal bevind.
Het doel van Mulisch is duidelijk. Hij wil ons als lezers meegeven dat wij de oorlog niet zomaar moeten vergeten. Mensen hebben in de oorlog zeer traumatische dingen meegemaakt en dat mogen wij niet zomaar wegstoppen en moeten wij met elkaar over praten. Dit werd mij duidelijk doordat de hoofdpersoon Anton hier ook meerdere malen mee zat. De personages worden goed beschreven en Mulisch zorgt ervoor dat je goed met ze mee kan leven. Je krijgt bijna het gevoel dat je naast Anton bent en dat jij het verhaal persoonlijk met hem meeleeft.
Wat ik heb gelezen over Mulisch is dat zijn eerste hoofdstukken altijd heel pakkend zijn. Ook bij het boek de aanslag is dit zo. Na het eerste hoofdstuk zit je meteen in het verhaal en wil je meer lezen.
Het nadeel van het boek is dat niet de spanning die in het eerste hoofdstuk zit het hele verhaal doorloopt. Er is geen opbouwende spanning en dat is jammer om verder te lezen.
Concluderend is dat de aanslag een mooi modern Nederlands literair boek is dat zeer is aan te raden om op je literatuurlijst te zetten of te lezen voor plezier.

maandag 9 maart 2015

Oeroeg - Hella S. Haasse

Weblogopdracht B

Oeroeg - Hella S. Haasse 


Het spotgoedkope boek Oeroeg van Hella S. Haasse gaat over twee jongetjes die samen beste vrienden zijn en opgroeien in het zogeheten Kebon Djati op de plantage in Nederlands-Indië. Maar niets is wat het lijkt als Oeroegs vader plotseling overleed in het  zwarte meer tijdens een reddingsactie van de ik-persoon. De band tussen Oeroeg en de ik-persoon wordt steeds minder, maar ze blijven vrienden. Het boek van Haasse beschrijft de flashback van de ik-persoon in chronologische tijdsvolgorde.

Haasse gebruikt korte en duidelijke zinnen en schrijft het verhaal in proza. Wat ik leuk vind aan het boek is dat er afwisselend Indische woorden in voorkomen, dit zorgt ervoor dat het verhaal niet eentonig wordt en het met veel plezier te lezen is.
Ook is het boek heel leerzaam, omdat het landschap en cultuur van Nederlands-Indië goed wordt beschreven. Naast dat zie je veel machtsverschil en discriminatie voor in het verhaal. De Nederlanders zijn niet erg gemogen door de Indiërs en de reden daarvoor wordt duidelijk in het verhaal. Maar niet alle Nederlanders zijn zo en ook dat zie je in het verhaal, er bestaan ook goede Nederlanders die iedereen met open armen ontvangen. Neem als voorbeeld de ik-persoon, hij houdt van Oeroeg en wil voor het hele leven vrienden met hem blijven, maar blijven zij dat ook voor altijd?
Wat ik ontroerend vond is dat de ik-persoon een vader had die nooit naar hem omkeek en het werk als belangrijkste taak van zijn leven beschouwde. Als ook nog eens zijn moeder weg gaat na de scheiding heeft hij niemand meer, behalve Oeroeg. In het boek zie je duidelijk dat de ik-persoon blij is met Oeroeg, maar wel meerdere keren herhaald hoe hij ervan baalt dat zijn vader hem geen/weinig aandacht geeft.
Al met al vind ik dat het boek Oeroeg een lekker boek is en lekker wegleest. Naast dat je hem moet lezen voor je literatuur en ik persoonlijk zelf geen echte boekenwurm ben, heb ik dit boek met veel plezier en enthousiasme gelezen. Ook heb ik veel geleerd over de samenleving van vroeger in Nederlands-Indië.


zondag 8 maart 2015

Ferdinand Bordewijk - Bint

Weblogopdracht B

Bint - Ferdinand Bordewijk 

Bint staat simpelweg voor de directeur Bint die een eigen systeem heeft bedacht om zijn leerlingen onder streng regime les te geven waar tucht en orde centraal staat. De Bree komt als nieuwe docent op de school en krijgt de taak om klas 4D op te laten groeien als succesvolle leerlingen. Bordewijk heeft in korte en nuchtere stijl geschreven met weinig bijvoeglijke naamwoorden. Dit past helemaal bij de nieuwe zakelijkheid.

''s Middags reden ze een slakkengang naar Ronsse. De twee werden doodgezwegen. De uitdrukking van zijn gezicht werkte nog aldoor na. De Bree vond tijd om op andere dingen te letten. Hij hoorde de kuch van Te Wigchel in het stof. Het bleef zonnig, droog, koud, met oostenwind. Zij hadden van de wind geen last, maar Te Wigchel kuchte van het stof.' - bladzijde 78


In het tekstfragment hierboven zie je duidelijk dat er weinig verbindingswoorden in de tekst begeven en niet om het verhaal wordt gedraaid, maar gewoon gezegd wordt wat gezegd moet worden en er wordt niet omheen gedraaid. Ook de personages worden zo kort en bondig beschreven en je kan je er daarom moeilijk in verplaatsen. Hierdoor is het verhaal moeilijk te volgen en vindt ik dat zelf een minpunt. Het punt in het hele verhaal is om de kinderen weer succesvol en zo normaal mogelijk te maken. Ik vind dat dit soms op een nogal negatieve manier moet worden duidelijk gemaakt. Dit geeft ook meteen een negatief beeld van de Bree, terwijl de Bree juist is om de drukke klas ook wel 'de hel' genoemd aan te pakken. Wat ik persoonlijk zelf vindt van het verhaal is dat het prettig was dat het niet een al te dik boek was. Het nadeel van het verhaal vond ik dat je eigenlijk op geen enkel punt in het verhaal komt, omdat er geen spannende stukken worden verteld. Naast dat is Bint ook totaal anders geschreven dan boeken die je nu leest. Vandaar dat ik het verhaal moeilijk kon volgen en je slecht kin inleven in de personages van het boek.

Mama Tandoori

Weblogopdracht B

Mama Tandoori,  Ernest van der Kwast

Mama Tandoori is een biografie over een deegroller gewapende moeder die consequent het crisisbestendige motto 'gratis is goed' hanteert. Moeder Veena is in India geboren en heeft drie zonen  Ashirwad, Johan en Ernest. Ashirwas is gehandicapt, Johan trouwt met een Moslima en Ernest wordt schrijver. Dit alles tot groot verdriet van 'Mama Tandoori', die liever artsen en advocaten had groot gebracht. Ernest van der Kwast schrijft in heldere, korte zinnen. Er zit veel droge humor in die het lezen van het boek zeer aannemelijk maken en maakt het boek een humoristische roman.

“In de supermarkt wees mijn moeder op een pallet pennywafels. Ter geruststelling zei ze:
‘we kunnen ze in tassen en dozen doen.’ Het stelde mij allesbehalve gerust. Ik wilde
weglopen, wegrennen zo hard als mijn benen me dragen konden. Maar mijn moeder zei:
‘Schiet op, anders zijn andere mensen ons voor.’ Welke andere mensen, wilde ik vragen.
Welke andere mensen willen er een pallet pennywafels kopen omdat ze in de aanbieding
zijn? Volgens mij bestonden die niet, of waren ze veilig opgesloten.

Dit tekstfragment hier boven beschrijft de heldere en het gortdroge humor uit het boek. Door middel van deze manier van schrijven is het zeer prettig om te lezen. Zoals u ziet zitten er geen moeilijke woorden in en dat dat zie je eigenlijk terug in het hele boek en vindt dat persoonlijk zelf een pluspunt.
Mama Tandoori zelf is zeer agressief en gaat Johan met een deegroller te lijf als hij uit terug komt uit Seoul en is getrouwd met een moslima. Zij beweert niet meer zijn moeder te zijn en Johan komt vervolgens niet meer terug. Dit is een andere kant van het boek en is helemaal niet zo grappig. Dit laat zien dat Ernest van der Kwast te veel in het boek wilde stoppen zoals: humor, ontroering en diepgang. Als van der Kwast zich meer had gericht op één specifiek genre had hij denk ik meer indruk gemaakt op iedereen met dit boek en zou het verhaal ook beter blijven hangen.

Voor een andere recensie klik hier.